Onderweg naar familie kwam ik een afgezaagde boomstronk tegen. Bij het bekijken van de zijn jaarringen kwamen spontaan de eerste regels van deze tekst bij me binnen. Ik moest er ineens weer aan denken dus ik dacht nu schrijf ik ze meteen op. De rest ging vanzelf....
Beer van een BoomDaar sta je dan.
Afgesneden van de wereld.
Met je wortels nog in de aarde
als een geest met ongedane zaken.
Onopvallend zo langs de weg.
Ik vind je,
diep en best dubbelzinnig.
Je werk werd vast te groot?
Onafgevoerd en openlijk,
je ontroerde me stilletjes.
Na jaren trouwe dienst,
zo ontaard en dan toch zo geaard.
Je geeft nog steeds lucht.
Met een glimlach loop ik verder.
Dag Beer van een Boom.
Liefs, Mijntje.